فرش ساکت (Fresh soket) یا انجام ایمپلنت بلافاصله پس از کشیدن دندان چیست؟
این روش متداول ترین درمان جهت کاهش زمان پروسه تحویل ایمپلنت می باشد.
زمانی که به هر دلیلی دندان قابل نگهداری نیست ،باتوجه به درنظرگیری شرایط بیمار و دندان و استخوان می توان در همان جلسه کشیدن دندان غیر قابل نگهداری کاشت ایمپلنت را انجام داد.
مزیت این روش کوتاه بودن زمان بی دندانی،کاهش تعداد جلسات درمانی و حفظ استخوان در مدت زمان ترمیم است.
قرار دادن ایمپلنت در سوکت های تازه:
چگونه می توان یک موقعیت ایده آل به دست آورد
کاشت ایمپلنت در سوکت تازه:
1. معرفی فرش ساکت
نگرانی قابل توجهی در مورد قرار دادن ایمپلنت در سوکت و ضخامت بافت در ناحیه قدامی وجود دارد. ارتباطی با بروز عوارض پروتز و بیولوژیک وجود دارد. یکی از اهداف انجام کاشت فوری ایمپلنت کوتاه کردن زمان درمان و روش های جراحی است. موفقیت این تکنیک مبتنی بر موقعیت ایده آل سه بعدی (3D) ایمپلنت است. این موقعیت چالش برانگیزترین جنبه تکنیک است. اگر ایمپلنت در موقعیت نامناسبی نصب شود، درمان ممکن است پیچیده‌تر و زمان‌برتر از درمان معمولی شود. تکنیک انتخاب شده باید توسط متخصصان مجرب و با آموزش نظری و روانی حرکتی مناسب انجام شود.
کاشت ایمپلنت فوری (نوع I) و زودرس (نوع II) چالش آماده سازی و قرار دادن ایمپلنت را ایجاد می کند زیرا زمان کافی برای استخوان تازه تشکیل شده برای پر کردن سوکت وجود ندارد. اگر ترمیم عفونت مرتبط با دندانی که قرار است کشیده شود امکان پذیر نباشد یا نقص استخوان موجود در سوکت خیلی گسترده باشد، کاشت ایمپلنت زودهنگام توصیه می شود. 4 تا 8 هفته طول می کشد تا بافت نرم سوکت بهبود یابد. پس از آن، جراحی با یک فلپ بزرگ انجام می شود تا امکان پیوند استخوان و لثه همراه با نصب ایمپلنت فراهم شود.
روش های کم تهاجمی بدون بالا بردن فلپ، تجسم استخوان آلوئول را دشوار می کند. با این حال، این یک رویکرد فعلی است و باید، در صورت امکان، برای سوکت های تازه اعمال شود. کاشت ایمپلنت فوری بدون فلپ سودمند است زیرا از ایجاد اسکار و اسکار کلوئیدی جلوگیری می کند، از دست دادن استخوان باکال، عوارض جراحی و تعداد بخیه ها را کاهش می دهد، اما به دانش کامل آناتومی ناحیه 5-10 نیاز دارد.
اهداف
قبل از کاشت ایمپلنت، آناتومی سوکت را مشخص کنید.
ایمپلنت ایده آل را برای نصب بلافاصله پس از کشیدن انتخاب کنید.
از اشتباهات موقعیت ایمپلنت در سوکت های تازه خودداری کنید.
2. پیشینه علمی
2.1. آناتومی استخوان آلوئولار در ناحیه قدامی
امکان قرار دادن فوری ایمپلنت به آناتومی سوکت و باقیمانده استخوان بستگی دارد. ارزیابی توموگرافی به ما امکان می دهد موقعیت ریشه و ارتباط آن با برجستگی استخوان فک بالا را بررسی کنیم (شکل 01A-D). این رابطه به چهار کلاس مجزا طبقه بندی شده است:
کلاس I: ریشه در تماس با استخوان قشر باکال قرار می گیرد. شیوع 81.1٪.
کلاس دوم: ریشه در مرکز برجستگی قرار دارد و تماس با استخوان باکال یا زبانی را حفظ نمی کند. شیوع 6.5٪.
کلاس III: ریشه در تماس با استخوان زبان است. شیوع 0.7٪.
کلاس IV: حداقل دو سوم ریشه با استخوان باکال و زبانی در تماس است. شیوع 11.7٪.
آماده سازی سوکت برای ایمپلنت
قبل از استفاده از فرزهای هلیکوئیدی، آماده سازی دیواره استخوان کام با فرز گرد به قطر 2 میلی متر برای صاف کردن استخوان در جهت اپیکال-کرونال و باکولینگوال (BL)15 انجام شد (شکل 03A-F). یک ناحیه صاف در سوکت ایجاد می شود، جایی که از فرزهای دیگر برای آماده سازی دقیق استخوان استفاده می شود. همچنین ممکن است برای اصلاح دیواره های سوکت استفاده از فرز با برش جانبی طولانی توصیه شود. استفاده از فرز خلبان لنس که به صورت زاویه دار باشد، گزینه دیگری است. همانطور که فرز معرفی می شود، زاویه آن اصلاح می شود و آن را به سمت کام هدایت می کند (شکل 04A-F). در هر دو تکنیک، دانش سوکت و توپوگرافی استخوان ضروری است. بنابراین، ارزیابی توموگرافی قبل از عمل جراحی بسیار مهم است (شکل 05A-J). بسته به طول سوکت، وجود ضایعات آپیکال و آناتومی استخوان باقی مانده، قرار دادن فوری ایمپلنت ممکن است نشان داده نشود.
